Mijn NSB-opa op Dolle Dinsdag

Dinsdag 5 september 1944. Dolle Dinsdag. Een krankzinnige dag in een idiote tijd. Verborgen radio’s verwarden feit met hoop. Brussel was bevrijd. Antwerpen ook. De Engelsen stonden voor Amsterdam. Den Haag scheen gevallen. De geallieerden rukten snel op. Duitsers en collaborateurs telden hun knopen. Nog enkele dagen en dan zou de oorlog zeker over zijn. NSB’ers deden afstand van het lidmaatschap. De messen werden geslepen.

Juist op deze Dolle Dinsdag moest ‘Mijn NSB-opa’ plots voor een zakenreis van Driebergen naar Groningen. “Een zakenreis. Ik ben niet gevlucht”, aldus zijn verklaring later. Tijdens deze zogeheten niet-zakenreis werd hij vergezeld door zijn vrouw, haar zus en zijn jongste zoon Careltje. Zo’n zakenreis. “Vlak voordat we op die zakenreis gingen, naaiden de vrouwen gouden tientjes in de voering van hun jassen. Ik zie het zo weer voor me. Ik zweer het je! Van die hele kleine dingen. Die wogen maar zes gram of zo. Ze stikten een hele rij van die jongens in de zoom. En toen zijn we inderdaad naar Groningen gegaan”, aldus mijn oom (toen Careltje) zeventig jaar later.

Interesse in een exemplaar van Mijn NSB-opa?

Mijn NSB-opa is eind 2017 klaar. Ik breng het in eigen beheer uit. Best risicovol. En dus fijn als ik weet wie belangstelling heeft. Help mij en doe alvast een pre-order. Dan krijg je een mailtje als het boek is gedrukt.