NSB-bureauleider Strack van Schijndel trouwt in zwart uniform

Mijn achteroom Anton Strack van Schijndel trouwde op 21 april 1944. De bordesfoto haalde pagina 2 van de Telegraaf van 25 april. Het is een prachtplaat. Het gezelschap staat op de trappen van het Amsterdamse stadhuis. De vijfentwintigjarige Opperhopman voorop, gestoken in zwart uniform, met naast zich de vrouw die hem zojuist haar jawoord gaf. Vlak achter Anton, op een hogere trede, kijkt secretaris-generaal Carolus Huygen toe, ook hij in het kenmerkende zwarte uniform. Ik lees het onderschrift nog een keer: ‘Opperhopman der W.A.’ Dat is dus de Weerbaarheidsafdeling van de NSB, zeg maar de knokploeg.

‘Zeg pa, die volle neef Anton van jou hè… Die A.C.H. Strack van Schijndel die ook bij de NSB zat. Ik heb een trouwfoto van hem.’ Samen bekijken we de foto en nemen het onderschrift door. Hij verslindt het bijbehorende rechtbankverslag.
‘En, vraag ik. De moeite waard?’
Hij antwoordt onderkoeld: ‘Dus mijn neef was Opperhopman en Bureauleider. Tjonge. Toen ik zo oud was, kwam ik als jan soldaat terug uit Indië. En neef Anton staat hier met de rechterhand van Mussert op de trappen van het Amsterdamse stadhuis.’
Uit: Mijn NSB-opa